Koffie (voor mij 1 jugo van mango en munt en nog iets; Maarten nam Italiaanse cappuccino) en elk een stukje taart van de dag. Dat bleek appel of frambozentaart te zijn. Maarten en ik deelden onze stukken en proefden van beiden. Erg lekker, vanwege de pudding/gele room in het midden.

Hester voedde Mila, terwijl Maarten en ik een schattig smal paadje naar boven liepen. Daar stond een kerkje en werd er gezongen, het was zondagmiddag. 

Nav de film van gisteren, herinnerde ik me deze titel. We bekeken deze documentaire, voor mij de tweede keer. Maar zeer goed weer..

Niet op Netflix, wel op Google Play. Ik kreeg het zelf snel voor elkaar om deze film te kopen bij google play en te bekijken op het grote beeldscherm van de TV. Goede documentaire, ook nu ik hem voor de 2e keer zag.

Na afscheid van de ouders van Gonzalo, liepen we met H&G naar de Pullmanbus. Daar bleek dat we de stoelen echt helemaal konden verstellen tot bedden en enigszins comfortabel konden slapen.

Om 21.30 vertrokken we, we kregen een deken en kussentje. Een video toonde de veiligheidsmaatregelen die de busmaatschappij treft, zoals dat de chauffeurs gymnastiek/fitness krijgen om fit te blijven; de slaapcabine van de tweede chauffeur werd getoond en als een bepaald lampje van de snelheid van de bus rood kleurde, mochten we de chauffeur waarschuwen dat hij te hard reed. Een veilige rit is ons aller verantwoordelijkheid! Ook de nooduitgangen ed. werden getoond en wat te doen als..