Na snel ontbijtje en foto's van de ontwakende stad stapten we om half 7 in de bus. We hadden de dag tevoren de buschauffeur gevraagd of hij ons naar de luchthaven wilde rijden en dat wilde hij. Dat was goedkoper dan 3 taxi's en wel zo praktisch. Hij haalde eerst Carmen en Alex op en daarna ons.

Prima vlucht van 2 uur. Onderweg las ik de prospectus, waarvan de introductie in zowel Engels, Spaans als Braziliaans was. LATAM is een fusie tussen een Braziliaanse en Chileense luchtvaartmaatschappij. 

LATAM stond in 2018 voor de 5e keer op rij in de World Leading Airline Groups van de Dow Jones. Een bijzondere prestatie. bron

LATAM is net gestart met een recycle afval campagne, waarmee ze 20 ton afval willen recyclen. 

The Recycle your Journey program is part of the “Together, More Sustainable” sustainability strategy of LATAM, and allows the airline to be considered one of the three most sustainable airline groups in the world

Bron

Om circa 12 uur aan, we wisten al dat het 13 graden zou zijn en waren er op gekleed. Met zon erbij viel het eigenlijk wel mee. Maar het is toch wel even anders dan de 34 graden in Santiago.

Na 1,5 uur rijden pauze in het kleine plaatsje Villa Cerro waar we een sandwichlunch genoten in een restaurantje in 2 aan elkaar gesmede bussen.

heeft 400 inwoners en leeft vooral van toerisme. Het doet aan Noorwegen denken met het enorme grote meer, de bergen eromheen. De kou. Maar heb je daar ook velden vol lupines? Paarse en gele; brem die volop in bloei staat. Het is veel weidser lijkt me. Ruiger.

Ik had pech met mijn fototoestel, hij wilde niet opladen, ik durfde vanaf het vliegveld geen foto's meer te maken.  Had toen ontdekt dat het niet aan het kabeltje lag, schoonmaken van de insteekopening van de oplaadkabel met een raggertje voor tussen de tanden, verhielp het probleem. Hij laadde weer.