We hadden een excursie naar Valle Leones geboekt, maar in het busje stelde Maria Jose voor naar de Rio Murta te gaan. Op de heenreis naar Rio Tranquillo waren we hier langs gereden, ruim anderhalf uur rijden. Ook zouden we hier vrijdag weer langs rijden. We hadden hier geen zin in, Valle Leones leek een stuk dichterbij. Ook leek het ons leuk om in hetzelfde dal te zijn als degenen die paard zouden rijden. 

In de beschrijving van de excursies hadden andere namen gestaan: Puerto Sanchez en Rivier Muller en we hadden misschien moeten bedenken dat die 2 rivieren in een ander dal lagen. Maar ons verzoek aan de organisatie was de wandeling in de Valle Leones. 

Waarom niet Valle Leones? Ze hadden eigenlijk moeten zeggen dat de organisatie een ander voorstel had gedaan. Maar onze gids Maria Jose zei dat  de weg in Valle Leones slecht begaanbaar was. We zeiden dat we graag het risico namen en als het echt niet ging dan zouden we uitstappen en verder lopen. De weg bleek inderdaad slecht, met veel kuilen en hellingen met diepe plassen water, maar het 4wheel drive-busje kwam er prima doorheen. Niets aan de hand eigenlijk. Toen we bij het einde van de rit kwamen, stelde Maria Jose een alternatieve route van 45 minuten voor: de berg op en genieten van het prachtige uitzicht. Maar we hadden ons ingesteld op een lange wandeling en kozen voor ons aanvankelijke plan:

De eerste circa 8 km waren zoals op de foto. Net voordat het pad zou overgaan in en veel leuker smaller paadje, besloot ik terug te gaan in mijn eentje. Erik, Wilma en Maarten liepen door, ze wilden graag doorlopen tot het meer, in totaal 30 km. Dat zou 6 uur non stop wandelen betekenen over een vlakke weg. Maar ze stopten 5 km voor het einde en liepen eindelijk  20 km.

6 van onze groep gingen paardrijden en de meesten vonden dit het hoogtepunt van alle excursies. Maar, later hoorde ik, dat Carmen er terecht op had aangedrongen dat ze een cap zouden dragen, eigenlijk was de organisator dit niet van plan. Maar uitgerekend Carmen's paard liep tegen een lage tak, waardoor Carmen viel en de dag erna nog last had van haar hoofd/nek.

Ze maakten een flinke toer rondom en op de berg met soms steile paden, alles te paard. Aan de andere kant van de rivier dan waar wij waren. Maar het is een heel breed dal, we konden hen niet zien.

Hester had tevoren al voor ons een vegetarisch 3 gangen-diner gereserveerd. Wie wilde kon er van afwijken en dan evt bijbetalen. 9000 pesos excl. drankjes. Niet duur en erg lekker. We begonnen met een pompoen/tomatensoep; daarna een risotto met asperges met quinoa kroketjes en tenslotte een calefate puddinkje toe. Ik koos een calefate pisco sour. Dat bleek de pisco sour van de dag te zijn. Heel lekker en gezellig, Mila ging na even huilen braaf slapen in de kinderwagen.